W stolicy kraju Bridgetown, na placu, z którego w zeszłym roku został usunięty pomnik słynnego brytyjskiego admirała Horatio Nelsona, odbyła się oficjalna ceremonia proklamowania republiki. Pierwszą prezydent Barbadosu została Sandra Mason, dotychczasowa gubernator generalna kraju i była ambasadorka w Wenezueli, Kolumbii, Chile i Brazylii.
Podczas uroczystości premier Barbadosu Mia Mottley ogłosiła słynną barbadoską piosenkarkę Rihannę bohaterką narodową. Robyn Rihanna Fenty przyszła na świat w prowincji Saint Michael leżącej na przedmieściach stolicy Barbadosu. Szefowa rządu zwróciła się do artystki, parafrazując słowa jej piosenki „Diamonds”: „Abyś dalej lśniła jak diament i przynosiła zaszczyt swojemu narodowi przez swoje dzieła i czyny”. Artystka przyjęła oferowany jej zaszczyt.
Flaga, herb i hymn Barbadosu pozostaną takie same, ale niektóre terminy ulegną zmianie – pisze Suleiman Bulbulia, felietonista gazety „Barbados Today”. Określenia „królewski” i „korona” przestaną być używane, co znaczy na przykład, że Królewskie Służby Policyjne Barbadosu staną się Służbami Policyjnymi Barbadosu, a ziemie koronne – państwowymi.
Data 30 listopada nie jest dla mieszkańców wyspy przypadkowa. W tym dniu przypada bowiem 55. rocznica niepodległości wyspy od Wielkiej Brytanii. Dążenie Barbadosu do stania się republiką rozpoczęło się ponad dwie dekady temu. W październiku parlament wyspy wybrał swojego przewodniczącego większością dwóch trzecich głosów.
Barbados ogłosił niepodległość w 1966 roku, ponad trzy wieki po przybyciu angielskich osadników i przekształceniu wyspy w bogatą kolonię cukrową, opartą na pracy setek tysięcy afrykańskich niewolników. Proklamowanie republiki nie wymagało zgody Wielkiej Brytanii, a wyspa pozostanie członkiem Wspólnoty Narodów (Commonwealth) – krajów, które język, kultura i wartości oraz historyczne więzy łączą z Wielką Brytanią.
PAP/Reuters/KR
