Od pewnego czasu media żyją „sensacyjną informacją”, jakoby od nowego roku za sprawą Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wypalenie zawodowe miało stać się jednostką chorobową stanowiącą samodzielną podstawę L4. Nic bardziej mylnego.
Skąd wziął się ten mit?
Wszystko za sprawą rewizji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (w skrócie z ang. ICD), czyli zbioru najczęściej występujących na świecie dolegliwości zdrowotnych opisanych przez WHO za pomocą specjalnych kodów. Międzynarodowa Klasyfikacja ma służyć w głównej mierze celom statystycznym, aby lepiej opracowywać strategie walki, czy też zapobiegania poszczególnym schorzeniom. Lekarze diagnozując pacjenta, zobowiązani są do wskazania kodu choroby. W tym celu wykorzystywana jest opracowana przez WHO klasyfikacja.
Istotną kwestią jest również to, że ICD oprócz jednostek chorobowych, zawiera wykaz czynników wpływających na stan zdrowia. Owe czynniki jako takie mogą wpływać na stan psychofizyczny osoby, jednak zdaniem WHO nie są chorobą. Innymi słowy – Międzynarodowa Klasyfikacja dzieli się na choroby oraz na czynniki wpływające na stan zdrowia. Wypalenie zawodowe w najnowszej wersji Klasyfikacji zostało uznane (tak jak poprzednio) za czynnik, a nie chorobę.
Jedyne, co uległo zmianie, to definicja wypalenia zawodowego, która zdaniem ekspertów została doprecyzowana.
Mit wypalenia zawodowego jako jednostki chorobowej wziął się stąd, że WHO w trakcie prac nad wersją Międzynarodowej Klasyfikacji rozważało uznanie wypalenia zawodowego za jednostkę chorobową, do czego finalnie nie doszło.
Wypalenie zawodowe – co to takiego?
Wypalenie zawodowe, zgodnie z definicją zaproponowaną przez WHO, to wynik przewlekłego stresu w miejscu pracy, który charakteryzuje się m.in. trzema objawami:
- uczuciem wyczerpania,
- zwiększonym dystansem psychicznym do pracy,
- zmniejszoną skutecznością zawodową.
Jako główną przyczynę wypalenia zawodowego podaje się wzmożony stres oraz nadmiar obowiązków służbowych. Wypalenie zawodowe to stan napięcia emocjonalnego związanego z pracą, które w dalszej perspektywie może spowodować depresję oraz choroby układu krążenia.
Czy wypalenie zawodowe może być podstawą L4?
Na gruncie obowiązujących przepisów ubezpieczony dostaje zwolnienie lekarskie, gdy staje się niezdolny do wykonywania konkretnej pracy. Polski ustawodawca za niezdolność do pracy rozumie „zdarzenie losowe biotyczne powodujące niemożność wykonywania pracy”.
Zdarzenie losowe biotyczne to pewna dysfunkcjonalność organizmu, niezależna od osoby ubezpieczonego, która uniemożliwia mu wykonywanie pracy. Polski ustawodawca nie wskazał zatem na konkretną przyczynę niezdolności, wskazując na możliwość skorzystania ze zwolnienia chorobowego, jeżeli dojdzie do zaburzeń organizmu uniemożliwiających wykonywanie konkretnej pracy.
Krótko mówiąc, znów szum medialny o nic.
